اکنون بسیاری از لباس‌های کامل استفاده نمی‌کنند، کت و شلوار زنانه ترک اغلب به عنوان ژاکت‌های ورزشی با شلوارهای عجیب و غریب (شلوارهایی از پارچه‌های مختلف) پوشیده می‌شوند.
معمولی ترین کت و شلوار دو یا سه دکمه دارد و یا خاکستری متوسط تا تیره یا سرمه ای است. رنگ های محافظه کار دیگر خاکستری، مشکی و زیتونی هستند. رنگ های سفید و آبی روشن در برخی رویدادها به خصوص در فصل گرم سال قابل قبول هستند.
قرمز و سبزهای روشن تر معمولاً “غیر متعارف” و “زیبا” در نظر گرفته می شوند. سنت بر این می‌گوید که کت و شلوار آقایان کاملاً ساده باشد و رنگ‌های روشن برای پیراهن، یقه‌ها یا دستمال‌ها در نظر گرفته شود.
در ایالات متحده و بریتانیا، در حدود شروع قرن بیستم، کت و شلوارهای سالن هرگز به طور سنتی در مشکی ساده پوشیده نمی شدند، این رنگ در عوض برای لباس های رسمی (از جمله کت های شام یا کالسکه ها) و برای زیراندازها استفاده می شد.
با این حال، کاهش لباس های رسمی از دهه 1950 و افزایش لباس های غیررسمی در دهه 1960 باعث شد تا کت و شلوار مشکی به مد بازگردد، زیرا بسیاری از طراحان تمایل داشتند از کت و شلوار تجاری به سمت کت و شلوارهای مد بیشتری بروند.
کت و شلوارهای تجاری سنتی عموماً به رنگ های یکدست یا با نوارهای پین هستند؛ چک های شیشه پنجره نیز قابل قبول هستند.
در خارج از تجارت، طیف الگوهای قابل قبول گسترده تر می شود، با طرح های چهارخانه ای مانند گلن چهارخانه سنتی و شاه ماهی، اگرچه جدا از برخی محیط های بسیار سنتی مانند بانکداری لندن، این مدل ها اکنون برای تجارت نیز پوشیده می شوند. رنگ عنصر طرح دار (راه راه، چهارخانه و چک)
بر اساس جنسیت و مکان متفاوت است. به عنوان مثال، چک های جسورانه، به ویژه با توید، در ایالات متحده از کاربرد خارج شده اند، در حالی که همچنان به عنوان سنتی در بریتانیا استفاده می شوند. برخی از الگوهای قدیمی غیر معمول مانند الماس اکنون در همه جا نادر هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.